Ostatnie dni okresu wielkanocnego zaprowadziły nas do ewangelicznego Emaus...
W czwartek mieliśmy w tym paschalnym sanktuarium dzień skupienia i formacji ciągłej.
Bracia Mniejsi z Kustodii Ziemi Świętej podjęli refleksje na temat naszej tożsamości bycia mniejszymi...
Wracając do Jerozolimy na przejściu granicznym izraelscy żołnierze wypróbowali naszą pokorę... i czekaliśmy ponad godzinę na możliwość opuszczenia terytorium Autonomii Palestyńskiej.
W felietonie nadal tematy wielkanocne... z informacją o nowym klasztorze nad Jeziorem Galilejskim...
Przesyłam serdeczne pozdrowienia... i zapewniam o modlitwie w Wieczerniku w Zielone Świątki...
fr. Jerzy
Pokój i Dobro! 20.05.2012
Historia misterium Chrystusa rozwija się wokół czterech fundamentalnych prawd: wcielenia, śmierci, zmartwychwstania i wniebowstąpienia. W przedostatnią niedzielę wielkanocną, poprzedzającą Zesłanie Ducha Świętego, Kościół celebruje ostatni etap ziemskiego życia Pana Jezusa - Wniebowstąpienie. W Jerozolimie, uroczystości obyły się zgodnie z liturgiczną tradycją w miniony czwartek, czterdzieści dni po Zmartwychwstaniu. Jak relacjonuje św. Łukasz, apostołowie odprowadzili Jezusa „za miasto w kierunku Betanii” (Łk 24, 50) gdzie pożegnał się z nimi i na ich oczach został uniesiony do nieba. „Potem wrócili do Jeruzalem z góry zwanej Oliwną, która znajduje się blisko Jeruzalem, w odległości drogi szabatowej” (Dz 1, 12), czyli mniej niż jeden kilometr.
Lokalizacja sanktuarium Wniebowstąpienia na Górze Oliwnej ma nieprzerwaną tradycję od czasów bizantyńskich. Pierwszy kościół wokół skały, na której dopatrywano się odbicia stóp wstępującego do nieba Zbawiciela wybudowano staraniem pobożnej matrony o imieniu Pomena pod koniec IV wieku. Zniszczoną świątynię odbudowali krzyżowcy, z której do dzisiaj zachowała się nieduża ośmioboczna kaplica z zasługującymi na uwagę marmurowymi rzeźbionymi kapitelami. Po powrocie muzułmanów do Jerozolimy chrześcijańskie sanktuarium zamieniono na meczet. Nie zaniechano jednak, choć w stopniu ograniczonym, odbywać peregrynacji liturgicznych. Tę pobożną tradycję kontynuują franciszkanie, którzy jako jedyni mają do dzisiaj prawo raz w roku, w uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego, sprawować eucharystię wewnątrz historycznej kaplicy.
Celebracje rozpoczęło dziękczynne Te Deum oraz uroczysty ingres wikariusza Kustodii Ziemi Świętej do sanktuarium. Po liturgii pierwszych nieszporów bracia franciszkanie oraz przybyli pielgrzymi trzykrotnie okrążyli kaplicę Wniebowstąpienia, śpiewając litanię do Wszystkich Świętych. Charakterystycznym elementem jerozolimskiej liturgii było całonocne czuwanie oraz wspólna modlitwa. O godz. 23 odmówiono Godzinę Czytań oraz jutrznię. O północy została odprawiona pierwsza Msza św. Przez całą noc kapłani z różnych krajów korzystali z przywileju celebracji eucharystii w tradycyjnym miejscu Wniebowstąpienia. Na uwagę zasługuje grupa parafian, która przybyła z Nazaretu, by włączyć się w nocne czuwanie i sprawować Najświętszą Ofiarę. Uroczystej eucharystii o godz. 9.30 przewodniczył o. Artemio Vítores, wikariusz Kustodii Ziemi Świętej. W homilii przypomniał teologiczną interpretację Wniebowstąpienia Jezusa, które jest powrotem do Ojca. Smutek z Jego odejścia zamienia się jednak w radość płynącą ze świadomości ostatecznego triumfu nad śmiercią oraz naszego udziału w tajemnicy odkupienia. Wskazując na Jezusa jako na „wzór pielgrzyma ku wieczności” zaprosił uczestników do naśladowania Boskiego Przewodnika na drogach „naszego pielgrzymowania przez świat”.
Świadkami Wniebowstąpienia Pańskiego byli zwykli rybacy znad Jeziora Galilejskiego, powołani na apostołów. Do ich posługi głoszenia Dobrej Nowiny i dawania świadectwa w Jerozolimie, w całej Judei, w Samarii i aż po krańce ziemi (por. Dz 1, 8) nawiązał kard. Joachim Meisner podczas uroczystości poświęcenia nowego klasztoru benedyktynów przy sanktuarium Rozmnożenia Chleba w Tabdze. Ceremonia odbyła się w czwartek Wniebowstąpienia Pańskiego z udziałem przedstawicieli kościoła lokalnego oraz grupy pielgrzymów z Niemiec. W uroczystej Eucharystii wzięli udział liczni benedyktyni na czele z opatem Gregorym Collinsem, nuncjusz apostolski w Izraelu abp Antonio Franco, emerytowany łaciński patriarcha Jerozolimy Michel Sabbah, biskupi różnych rytów z Galilei oraz liczni wierni i pielgrzymi. Po Mszy św. kardynał z Kolonii dokonał poświęcenia nowego kompleksu, który zastąpił wcześniejszy klasztor wybudowany w latach pięćdziesiątych. Nowy klasztor zaprojektowany wokół obszernego wirydarza ma około dziesięć pokoi, dużą kaplicę, refektarz dla mnichów i gości oraz kilka sal i pomieszczeń gospodarczych. Kosztowana budowa, wykonana według nowoczesnych rozwiązań bezpieczeństwa antysejsmicznego trwała pięć lat i była sponsorowana przez niemieckich dobroczyńców.
Wspominając poświęcenie nowego klasztoru nad jeziorem Galilejskim warto pamiętać, że pątniczka Egeria podczas swojej pielgrzymki do Ziemi Świętej w 383 r. spotkała w Kafarnaum wspólnotę chrześcijan pochodzenia żydowskiego, która zachowywała żywą pamięć o wydarzeniach związanych z działalnością Jezusa nad Jeziorem Galilejskim. Jednym z nich było miejsce rozmnożenia chleba z kamieniem, nad którym zbudowano niedużą świątynię w 350 roku. Sto lat później zastąpiono ją piękną bizantyńską bazyliką w syryjskim stylu. Ruiny bizantyńskiego sanktuarium z połowy V w. odnaleźli w 1932 r. niemieccy archeolodzy. Na miejscu postawiono prowizoryczny kościół, który w 1982 r. został zastąpiony nową świątynią zbudowaną na fundamentach bizantyjskiej bazyliki. Zachowuje ona jej styl i wszystkie odnalezione detale, a zwłaszcza cenne mozaiki. Pod głównym ołtarzem zachował się starożytny kamień, czczony jako relikwia miejsca cudownego rozmnożenia pięciu chlebów i dwóch ryb (por. Mk 6, 30-46). Teren i budynki sanktuarium są własnością niemieckiego Stowarzyszenia Ziemi Świętej, którego prezydentem jest ordynariusz Kolonii. W 1939 r. sanktuarium Rozmnożenia Chleba w Tabdze zostało powierzone benedyktynom z opactwa Zaśnięcia Matki Bożej w Jerozolimie, zwanego Hagia Sion. Obok sanktuarium funkcjonuje dom wakacyjny dla niepełnosprawnych oraz letni ośrodek dla młodzieżowych grup pielgrzymkowych.
Łącząc się w modlitewnym czuwaniu Kościoła przed uroczystością Pięćdziesiątnicy przesyłam serdeczne pozdrowienia.
jk
