W Jerozolimie jesteśmy już po uroczystości Wniebowstąpienia Pańskiego...
W miniony czwartek pielgrzymowaliśmy do szczyt Góry Oliwnej... gdzie w kaplicy krzyżowców, zamienionej już w XIII w. na meczet, celebrowaliśmy powrót Pana Jezusa do Ojca i pożegnanie z Apostołami.
Liturgia wigilii, nocnego czuwania z Mszami świętymi od północy do południa... to historia jerozolimskich obchodów...
http://www.oecumene.radiovaticana.org/pol/Articolo.asp?c=588825
W felietonie jeszcze wspomnienia o pielgrzymce kard. Dziwisza i relikwiach bł. Jana Pawła II... zapraszam do lektury!
Pozdrawiam majowo... i zapewniam o duchowej łączności...
fr. Jerzy
Pokój i Dobro! 13.05.2012
Cztery tygodnie temu (16 kwietnia) na lotnisku w Tel Awiwie wylądowały dwa samoloty czarterowe z ponad 600 pątnikami dziękczynnej pielgrzymki Archidiecezji Krakowskiej. Echa tego wydarzenia są nadal bardzo odczuwalne. Ciągle żywa jest radość pątników, którzy mieli łaskę oraz przywilej poznać sanktuaria naszego odkupienia i stać się świadkami „Piątej Ewangelii”. Nie milkną pozytywne komentarze na temat przebiegu tak licznej pielgrzymki zorganizowanej przez franciszkanów z Komisariatu Ziemi Świętej w Krakowie. W wielu sercach trwają wspomnienia ze spotkania z ks. kard. Stanisławem Dziwiszem, który, jak dobry pasterz, objął patronat i duchowe przewodnictwo dziękczynnej pielgrzymki za dar beatyfikacji Jana Pawła II. Obecność relikwii bł. papieża Karola Wojtyły, które towarzyszyły krakowskiej pielgrzymce od Betlejem nad Jezioro Galilejskie była niepowtarzalnym doświadczeniem jedności Kościoła pielgrzymującego na ziemi z zastępami aniołów i świętych w niebie.
W Tabdze, w sanktuarium Prymatu św. Piotra, podczas ostatniej wspólnej Eucharystii kardynał Dziwisz przekazał franciszkanom z Kustodii Ziemi Świętej relikwiarz zawierający krople krwi błogosławionego Jana Pawła II. Pierwszą okazją do wystawienia relikwii do publicznej czci była dziękczynna celebracja za beatyfikację Jana Pawła II oraz wspomnienie dziesiątej rocznicy zakończenia oblężenia i okupacji bazyliki Narodzenia Pańskiego w Betlejem. Uroczystości odbyły się w sobotę 5 maja w Centrum Kongresowym przy sadzawkach Salomona w Hortas, na przedmieściach Betlejem. Organizatorem ceremonii była Fundacja Jana Pawła II działająca od pięciu lat w Betlejem. W ubiegłym roku fundacja przyczyniła się do odsłonięcia kamiennego posągu bł. Jana Pawła II, który jest jedynym papieskim pomnikiem w Palestynie i całej Ziemi Świętej. W sali kongresowej, w oczekiwaniu na wprowadzenie relikwii, palestyńscy chrześcijanie modlili się na różańcu. Na początku ceremonii relikwiarz bł. Jana Pawła II uroczyście wniósł o. Pierbattista Pizzaballa, kustosz Ziemi Świętej. Procesji towarzyszyły fragmenty archiwalnych nagrań oraz cytaty z przemówień papieża wygłoszonych podczas jubileuszowej pielgrzymki do Betlejem w 2000 roku.
Wśród około 1300 uczestników byli obecni przedstawiciele franciszkańskiej Kustodii, lokalnego Kościoła oraz rządu palestyńskiego. Tayeb Abdel Rahim, sekretarz generalny Autonomii Palestyńskiej, podkreślił, że Ojciec Święty Jan Paweł II „ma szczególne miejsce w sercu narodu palestyńskiego”. Jako pierwszy bowiem z zaangażowaniem domagał się praw tego narodu do posiadania własnego państwa. W ceremonii wzięła udział również delegacja parlamentarzystów włoskich, aktywnie wspierających liczne akcje edukacyjne i charytatywne promowane przez Kustodię w Betlejem. W swoim przemówieniu Rosy Bindi, wiceprzewodnicząca włoskiej Izby Deputowanych, powiedziała między innymi: „Wspominając tutaj Jana Pawła II, człowieka o duchu asyskim, promującego dialog pomiędzy religiami i dialog pośród narodów oraz przypominając okupację bazyliki należy zwrócić uwagę na świadectwo św. Franciszka, które uczy dróg pokoju i dialogu, a nie metod przemocy”.
Franciszkański styl działania, wprowadzający w życie hasło: „Pokój i Dobro”, był doskonale widoczny podczas 39 dni okupacji bazyliki Narodzenia Pańskiego. Dziesięć lat temu, 12 maja 2002 roku została odprawiona dziękczynna Msza święta, której przewodniczył kard. Roger Etschegaray, specjalny wysłannik Ojca Świętego. Ksiądz kardynał rozpoczął wówczas swoją homilię radosnym „Alleluja“, na które wszyscy odpowiedzieli chóralnym śpiewem przy akompaniamencie gitar i rytmicznym klaskaniem. To „Alleluja“ było najlepszą oznaką odzyskanej radości paschalnej, którą przytłumiły smutne wydarzenie okupacji betlejemskiej bazyliki rozpoczętej 2 kwietnia we wtorek oktawy wielkanocnej. 10 maja, po 39 dniach oblężenia przez żołnierzy izraelskich bazyliki i całego kompleksu klasztorów przy Grocie Narodzenia, gdzie zabarykadowali się uzbrojeni Palestyńczycy, drzwi betlejemskiego sanktuarium zastały otwarte.
Około 17.30 weszliśmy do bazyliki. Najpierw uczynili to Grecy prawosławni, następnie franciszkanie z Ministrem Generalnym i Kustoszem Ziemi Świętej, a na koniec Ormianie. Obraz jaki zobaczyliśmy w bazylice można spokojnie porównać do „beduińskiego biwaku“. Kiedy procesjonalnie z zapalonymi świecami udaliśmy się do Groty Narodzenia śpiewając hymny tradycyjnej procesji, którą bracia przez 39 dni „niewoli“ nie mogli odprawiać, pomyślałem, że 2000 lat temu Pan Jezus narodził się nie gdzie indziej, ale w „stajni“, bo pasterze, jak relacjonuje św. Łukasz, znaleźli „Niemowlę leżące w żłobie“. Nie znajdując żadnej logicznej odpowiedzi na pytanie: „dlaczego?”, starałem się brać przykład z Maryi Dziewicy, która wobec ubóstwa przyjścia na świat Syna Bożego przyjęła postawę pokornej służebnicy, zachowując wszystkie te sprawy i rozważając je w swoim sercu (por. Łk 2,19).
Dziesięć lat temu podczas oblężenia bazyliki Jan Paweł II zadzwonił do braci franciszkanów, dobrowolnych więźniów we własnym klasztorze, ze słowami otuchy: „Nie lękajcie się!” Wyraził przy tej okazji swoją bliskość w modlitwie i solidarność całego Kościoła. Również dzisiaj, poprzez relikwie, bł. papież z Polski niesie Ziemi Świętej nadzieję pokoju i pojednania. Relikwiarz nawiązuje kształtem do architektury sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Krakowie – Łagiewnikach, które ma być dla świata „iskrą”, rozniecającą ogień nieogarnionej miłości miłosiernej Boga.
jk
