16 maja
JAN NEPOMUCEN, NAJBARDZIEJ PRZEZ POLSKICH REFORMATÓW CZCZONY ŚWIĘTY SPOZA ZAKONÓW FRANCISZKAŃSKICH…
Jan Nepomucen, czeski kapłan z XIV w. Święcenia przyjął ok. roku 1380; siedem lat później uzyskał stopień doktora prawa kanonicznego na Uniwersytecie w Padwie. Był wikariuszem generalnym metropolity praskiego. W tym czasie zaistniał konflikt pomiędzy arcybiskupem i królem Wacławem IV. Kilku kapłanów, pomiędzy którymi był i Jan, aresztowano i poddano torturom. Innych wypuszczono, Jana natomiast, ponoć bliskiego śmierci, związano, zakneblowano usta i zrzucono z mostu Karola do rzeki Wełtawy. Według niektórych źródeł zginął, bo nie chciał naruszyć tajemnicy spowiedzi i zdradzić królowi tego, co wyznawała jego żona, Zofia Bawarska. Beatyfikowany został w roku 1721, kanonizowany przez Benedykta XIII 19 marca 1729 r. Wspomnienie liturgiczne 16 maja (w Polsce i na Ukrainie, ze względu na święto św. Andrzeja Boboli przeniesione na 21 maja).
Dziesięć lat później kongregacja, która miała miejsce we Lwowie 5 lipca, wybrała go i ogłosiła patronem i opiekunem (protektorem) MAŁOPOLSKIEJ PROWINCJI REFORMATÓW (tak zwanym drugim patronem). W dzień liturgicznego święta, 16 maja, należało go uczcić we wszystkich klasztorach uroczystą śpiewaną Mszą św. z udziałem całej Wspólnoty, podczas której bracia klerycy i laicy mieli przyjąć Komunię św. Ponadto w każdym klasztorze ma być średniej wielkości obraz Świętego, który na dzień uroczystości, odpowiednio ozdobiony, powinien znajdować się na jednym z ołtarzy. Zachęcano także do prywatnego kultu. Zapewne reliktem tego patronatu pozostała między innymi kapliczka przed klasztorem w Zakliczynie i obraz na drugim poziomie ołtarza św. Antoniego w Przemyślu. Znajdująca się w kaplicy bocznej kościoła jarosławskiego figura św. Jana Nepomucena pochodzi z kapliczki po przeciwnej stronie ul. Jana Pawła II. Oddana została do klasztoru po umieszczeniu w kapliczce nowej figury. Jeszcze pięć lat przed kasatą, w roku 1859 opublikowany został zbiór modlitw do świętych Antoniego Padewskiego i JANA NEPOMUCENA; temu drugiemu poświęcono GODZINKI, LITANIĘ oraz PIEŚNI…
KUSTODIA RUSKA na kongregacji odbytej we Lwowie 15 sierpnia 1756 r. zaleciła oddawanie czci Świętemu, ze szczególnym uwzględnieniem dnia jego święta (podobnie jak w PROWINCJI MAŁOPOLSKIEJ, z wyjątkiem przepisów o obrazie…); nie ustanowiła go jednak swoim patronem… Za to jedyny klasztor pod patronatem św. Jana Nepomucena istniał w tejże KUSTODII (od roku 1763 Prowincji). Fundowany był w roku 1753 w Kryłowie nad Bugiem przez właściciela miasta, stolnika płockiego Józefa Jeżewskiego. Pierwszy drewniany kościółek spłonął przed 1761 rokiem. W ciągu kilku miesięcy wzniesiono drewnianą kaplicę, a dwa lata później wybudowano nowy kościół i klasztor, którego fundatorem był również Jeżewski. Skasowany przez władze austriackie w 1808 r. W następnych latach budynki klasztorne uległy zniszczeniu. W miejscu, w którym znajdował się plac przyklasztorny, zachowała się XVIII-wieczna rzeźba św. Jana Nepomucena, nieco tylko zniszczona (lewą rękę i dolną część krzyża uszkodzili ponoć strzałami UPowcy). Obraz Świętego z kościoła klasztornego, namalowany w II połowie XVIII wieku, przekazano w roku 1808 do kryłowskiego kościoła parafialnego Narodzenia Najświętszej Marii Panny.
W warszawskim kościele reformatów (PROWINCJA WIELKOPOLSKA) znajdował się obraz św. Jana Nepomucena (dziś w klasztorze); w roku 1799, 16 maja, wprowadzono relikwie. Każdej środy po Mszy konwenckiej odmawiano litanię do św. Jana. Święto miało rangę odpustu, przenoszono go na niedzielę (celebrowali i głosili kazania przedstawiciele różnych zakonów). Zapewne odpust był we wszystkich klasztorach PROWINCJI; wiele z nich otrzymało także relikwie Świętego – a były to kościoły, jak skrzętnie zanotował o. Onufry Mysłkowski, w Brzezinach (w roku 1755), Rawiczu (1774), Koninie (1775), Kaliszu (1776), Szamotułach (1784), Osiecznej (1785), Łabiszynie (1794), Poznaniu (1796) i Miedniewicach (1804)… Rangę odpustu miało też święto św. Jana Nepomucena w prowincji ruskiej (wg o. Albina Sroki)…
PROWINCJA GALICYJSKA z pewnością nie miała drugiego patrona w osobie tego Świętego, o czym świadczą zachowane do naszych czasów rubrycele; podobnie i obecna prowincja Matki Bożej Anielskiej, odrodzona GALICYJSKA z nazwą dawnej MAŁOPOLSKIEJ…
