24 marca

PROKURATOR w HABICIE… o. ARSENIUSZ ELGETT…

Antoni Elgett, w zakonie o. Arseniusz, urodził się w Pińczowie 13 czerwca 1826 r. Ukończywszy szesnasty rok życia wstąpił do MAŁOPOLSKIEJ PROWINCJI REFORMATÓW i w dniu 19 lipca 1842 roku, rozpoczął nowicjat w klasztorze stopnickim. Śluby wieczyste złożył 8 grudnia 1845 r. w Sandomierzu; święcenia kapłańskie otrzymał 8 lipca 1849 r. w tamtejszej katedrze.

W klasztorach spełniał przede wszystkim urząd lektora historii Kościoła, filozofii, teologii… również kaznodziei (m.in. katedralnego w Sandomierzu). Był gwardianem w Solcu (1859-60) i magistrem nowicjatu tamże (1862-63). Pełnił urząd sekretarza Prowincji w latach 1860-63.

Kasata klasztorów po powstaniu styczniowym zastała go w Pilicy. Pozostał tam z tej racji, że ów zakonny dom władza rosyjska wyznaczyła jako tzw. etatowy. Zwieziono tam kilkudziesięciu zakonników ze zlikwidowanych klasztorów. Już w r. 1865 powierzono mu odpowiedzialną funkcję tzw. PROKURATORA (ekonoma) mającego dbać o „doczesny byt” współbraci i materialne sprawy klasztoru. Pozostawał na tym urzędzie przez 32 lata – aż do śmierci. Zapisał się w pamięci potomnych jako uzdolniony administrator, dbały o remonty kościoła i klasztoru…

Od 1871 r. był również kapelanem i spowiednikiem w pobliskim klasztorze SIÓSTR NORBERTANEK w Imbramowicach. Tam też zmarł  24 marca 1897 r.

Reformaci rozpoczęli posługę w Imbramowicach, spełnianą wcześniej przez norbertanów, ok. roku 1855 (o. Jan Zamojski do 1858 i o. Roman Szajkowski do 1871). Po śmierci o. Elgetta kontynuował ją o. Bronisław Kloza (do 1909).

Młodszy brat o. Arseniusza, Franciszek (w zakonie o. Wojciech), także reformat, zginął w bitwie pod Rybnicą w czasie powstania styczniowego w październiku 1863 r.