6 czerwca
REFORMACKIE ULICE MAJĄ SIĘ DOBRZE…
Reformackie dziedzictwo – czyli co po nich pozostało?… Wszak oficjalnie od czasów konstytucji apostolskiej FELICITATE QUADAM papieża Leona XIII z 4 października 1897 roku ZAKON REFORMATÓW nie istnieje… Kilkusetletnia obecność na ziemiach polskich (oficjalnie od roku 1622)… klasztory i ci, którzy w nich mieszkali, ich przykład życia, praca, świadectwo wierności REGULE i EWANGELII, heroizm – aż do złożenia ofiary z życia w posłudze chorym, czy w walce o niepodległość Ojczyzny… niepowtarzalny wystrój kościołów… dzieła pisane, archiwa, biblioteki… i jeszcze ulice… Z tablic na murach klasztorów i kościołów zniknęły słowa: REFORMACI, REFORMATÓW, ba, nawet i z grobowców zakonnych (może jeszcze nie wszystkich)…
… a ulicę REFORMACKĄ (także REFORMATÓW, OJCÓW REFORMATÓW) znajdziemy na planach co najmniej piętnastu miast w Polsce. I nie tylko tam, gdzie klasztor Prowincji Matki Bożej Anielskiej (odrodzonej dawnej reformackiej prowincji Matki Bożej Bolesnej, wzbogaconej od czasów I wojny światowej i późniejszych o kilka jeszcze domów z innych dawnych prowincji) się znajduje – w Krakowie, Wieliczce, Bieczu, Jarosławiu, Brzezinach, Koninie, Pilicy i Chełmie… Nie tylko tam, gdzie dawny reformacki klasztor jest dziś w rękach innej franciszkańskiej prowincji (Wieluń, Wejherowo) czy też kapucyńskiej (Biała Podlaska)… Ale także w Pułtusku i Żurominie, skąd reformatów eksmitowano w roku 1864; w Rzeszowie, gdzie klasztor został skasowany jeszcze w roku 1787 (zachował się tam tylko kościół, dziś garnizonowy), czy wreszcie w Gdańsku – Chełmie, gdzie po budowlach klasztornych, spalonych podczas wojny prusko – francuskiej roku 1807 i wysadzeniu w powietrze ruin w 1813 nic, oprócz nazwy ulicy nie pozostało…
Krakowska ulica Reformacka ma swoje miejsce w WIKIPEDII, skąd możemy zaczerpnąć choćby taką informację, że ma ona długość 135 metrów, a jej środek był w 3 i 4 ćw. XVIII wieku wewnętrzną drogą klasztorną.
Doczekała się także ULICA REFORMACKA swojego miejsca w literaturze, bodaj jako jedyna z „ulic zakonnych”… Janusz Drzewucki jest autorem tomiku wierszy (jak się okazuje debiutanckiego), zatytułowanego: „Ulica Reformacka. Wiersze z lat 1980-1986”, wydanego w Krakowie nakładem Wydawnictwa Literackiego w roku 1988. Autor za tenże tomik otrzymał nagrodę im. Kazimiery Iłłakowiczówny za najlepszy książkowy debiut poetycki w 1988 roku…
Cóż dodać… Mimo wszystkich dziejowych zawirowań REFORMACKIE ULICE MAJĄ SIĘ DOBRZE…
