5 czerwca
ROCZNICA KONSEKRACJI NIEISTNIEJĄCEGO JUŻ KOŚCIOŁA W STOPNICY…
Klasztor w Stopnicy (zwanej ongiś Stobnicą) – Kątach Starych ufundowany został REFORMATOM KUSTODII MAŁOPOLSKIEJ przez Krzysztofa z Tęczyna Ossolińskiego, herbu Topór, kasztelana wojnickiego i starostę stopnickiego (od 1638 wojewodę sandomierskiego) i jego małżonkę, Zofię z Wojsławic Cikowską w roku 1633 „dla nawracania arian, licznie zamieszkałych w tych okolicach”. Kamień węgielny pod kościół poświęcono i założono w roku 1638. Konsekracji świątyni i trzech ołtarzy dopełnił bp Wojciech (Olbracht) Lipnicki, sufragan krakowski, 5 czerwca 1648 r.
Główną patronką kościoła i klasztoru była św. Maria Magdalena, drugim patronem św. Franciszek z Asyżu.
W swojej historii klasztor stopnicki był między innymi domem studiów i nowicjatu. Czternaście razy gościł uczestników kapituł prowincjalnych; odbyło się tam przynajmniej trzydzieści sześć posiedzeń zarządu prowincji (tzw. kongregacji). Nie ominęły go dramatyczne wydarzenia, jak choćby epidemia dżumy w 1652 r., kiedy to od 30 października do 4 grudnia zmarło dziewięciu braci tamtejszej wspólnoty, napad wojsk Rakoczego w roku 1657 (zginął z ich rąk br. Tyburycjusz Ciszowski), czy też pożar w dniu 8 października 1723, który strawił przednią część świątyni z trzema ołtarzami…
Po powstaniu styczniowym i kasacie PROWINCJI MAŁOPOLSKIEJ do tego między innymi klasztoru, wyznaczonego przez władze zaborcze jako etatowy, zwożono braci z klasztorów zlikwidowanych w Królestwie Polskim. O. Dionizy Goc doczekał w nim powrotu BRACI MNIEJSZYCH z Prowincji Matki Bożej Anielskiej w roku 1916…
W dniu 7 listopada 1944 roku Niemcy w odwet za udzielanie schronienia partyzantom, którzy w klasztorze posiadali radiostację i stąd prowadzili działalność konspiracyjną, czy też wg innej wersji „aby mieć dogodny teren do walki” wysadzili w powietrze kościół. Poważnie ucierpiał też budynek klasztorny. O. Klemens Warzybok w kronice tak wspominał ów dzień: „Pojechałem aż na sam szczyt wzgórza, skąd już Stopnicę widać jak na dłoni. I oto moim oczom przedstawił się okropny widok! W miejscu gdzie wśród starych lip wznosił się wysoki szczyt kościoła z wieżyczką strzelającą w górę, jedna wielka, biała plama. W ogóle cały okoliczny teren (…) był biały od pyłu i drobnych kamieni. Popatrzyłem chwilę na ten obraz budzący grozę i zrobiło mi się tak ciężko jakby się u mnie coś zawaliło. A więc naszego kościoła już nie ma!”
Zachowały się wyłącznie fundamenty, fragmenty murów przejścia z nawy do kaplicy św. Anny kilka tablic epitafijnych oraz krypty…
Po wojnie dla kultu religijnego przeznaczono dawny refektarz. Ponieważ było to zbyt szczupłe pomieszczenie, dlatego z przeróbek w klasztorze w skrzydle dawnego nowicjatu powstała kaplica, którą poświęcono 5 grudnia 1965 r.
W 1979 r. klasztor przeszedł na własność Zgromadzenia Księży Sercanów. Formalne przekazanie nastąpiło 13 października. Dla parafii tam erygowanej ustanowiono jako patrona św. Antoniego z Padwy…
