24 lutego
REFORMACKI KS. KORDECKI – o. GRZEGORZ GDAŃSKI (rocznica śmierci)
Urodził się najprawdopodobniej w Gdańsku w rodzinie protestanckiej. O. Aleksy Koralewicz OFMRef napisał w jego krótkim życiorysie, że „matkę swoją własną, która w ślepocie heretyckiej będąc nie dała mu się na oczy pokazać, za łaską boską Kościołowi świętemu, acz na samą starość pozyskał”. Zresztą nie tylko ją… Koralewicz dodaje: „z Heretykami często się umawiając mocnymi racjami Kacerskie ich zbijał błędy, i więcej ich niż trzystu do Chrystusowej przywiódł owczarni”. Do PROWINCJI WIELKOPOLSKIEJ REFORMATÓW wstąpił w r. 1632 i kończąc nowicjat w Miejskiej Górce złożył profesję uroczystą 28 czerwca 1633 roku. Po kilkuletnich studiach otrzymał święcenia kapłańskie (w r. 1636 lub nieco później).
Pracował m.in. w Warszawie, skąd przybył w r. 1647 do Wejherowa, trzy lata po założeniu miasta, aby nadzorować budowę nowego klasztoru w pobliskiej Woli Wejherowskiej, fundowanego przez Jakuba Wejhera, wojewodę malborskiego, a dalej przyklasztornej szkoły oraz kaplic dróżek kalwaryjskich. W latach 1648-1655 r. był administratorem tamtejszej parafii Trójcy Świętej . Odegrał kluczową rolę w obronie zamku w Pucku przed Szwedami (1655-56). Odwiedzając wielokrotnie miasto odkrył spisek komendanta załogi, pragnącego poddać twierdzę najeźdźcom, i udaremnił go, zawiadamiając oficerów wiernych królowi Janowi Kazimierzowi, którzy doprowadzili do aresztowania zdrajców; zasłużył tym sobie na zaszczytny tytuł miejscowego Kordeckiego (puckiego lub kaszubskiego). W Wejherowie przebywał do roku 1663, głównie jako prezes a później gwardian klasztoru; powrócił tam na urząd przełożonego w r. 1671. Przez kilka lat oddawał się przede wszystkim staraniom o zabezpieczenie przyszłości miejscowej Kalwarii. Po trzech latach oddelegowano go na krótko do Fromborka celem przyjęcia fundacji nowego klasztoru (ostatecznie jednak nie zrealizowanej). Ostatecznie Wejherowo opuścił w roku 1677. Ostatnie lata życia spędził w Białej Podlaskiej, gdzie też przeniósł się do wieczności w dniu 24 lutego 1681 r.
Jest autorem Kroniki, której oryginał znajduje się w Archiwum Diecezjalnym w Pelplinie. W roku 1996 została ona wydana drukiem (O. Grzegorza Gdańskiego Kronika Klasztoru Franciszkańskiego ściślejszej obserwancji w Wejherowie w latach 1633–1676). Jest też bohaterem dramatu historycznego autorstwa ks. Stanisława Kujota zatytułowanego: Ojciec Grzegórz czyli obrona Pucka 1655–1656, publikowanego najpierw w r. 1881 na łamach „Pielgrzyma” (wychodzącego w Pelplinie pisma diecezji chełmińskiej) a w r. 1926 wydanego w formie książkowej. W roku 2020, 30 października, odsłonięta została tablica pamiątkowa ku jego czci umieszczona na zewnętrznej ścianie klasztoru wejherowskiego.
