W roku 1961 o. Modest Pasiecznik OFM zakończył napisaną przez siebie biografię świątobliwego O. SERAFINA PIESTRAKA OFM słowami: „Oby Bóg dał, by ten Wielki Naśladowca Chrystusa i Wierny Syn św. Franciszka, największy Pokutnik naszej Prowincji a może i z grona wszystkich POLSKICH REFORMATÓW, został wyniesiony na ołtarze lub PRZYNAJMNIEJ NIE ZAGINĘŁA NIGDY PAMIĘĆ O JEGO ŻYCIU I CNOTACH, JAKIMI ZAJAŚNIAŁ NA ZIEMI”.

Przychylając się do owego pobożnego życzenia, pragnę i tą drogą „odświeżyć pamięć” o niektórych naszych współbraciach w Zakonie Braci Mniejszych, a może i zaciekawić kogoś życiem i charyzmatem tych, których przez całe stulecia nazywano braćmi, ojcami czy księżmi REFORMATAMI; także, w miarę możliwości, wspomnieć nieco o prowincjach, klasztorach, o tym wszystkim, co można nazwać „reformackim dziedzictwem”… Szczególną okazją staje się przeżywany obecnie jubileusz 400-lecia ich i poniekąd naszej obecności na ziemiach polskich… Materiały z tym związane będą zamieszczane w „zakładce” (z lewej strony) – „Z naszej przeszłości” – o. Roger Mularczyk OFM.

16 lutego

O. MACIEJ WOŁCZAŃSKI OFM, KAZNODZIEJA W SŁUŻBIE BISKUPA PRZEMYSKIEGO ANTONIEGO GOŁASZEWSKIEGO; zmarł 231 lat temu…

Józef Alojzy Ludwik Wołczański urodził się w Przemyślu i w tamtejszej katedrze został ochrzczony dnia 3 stycznia 1750 r. Ukończywszy osiemnasty rok życia wstąpił do Małopolskiej Prowincji Reformatów i 13 lutego 1768 t. rozpoczął nowicjat w Wieliczce, otrzymując imię MACIEJ. Po roku złożył śluby uroczyste, a 26 lutego 1774 r. otrzymał święcenia kapłańskie. Był kaznodzieją w Krakowie, Solcu, Pińczowie, Bieczu i Jarosławiu (przez cztery lata w tamtejszej kolegiacie Wszystkich Świętych). Od roku 1791 pełnił urząd sekretarza PROWINCJI GALICYJSKIEJ, w której znalazł się wskutek zmian w organizacji struktur zakonnych wymuszonych przez austriackie władze zaborcze. Wykazywał się sporym talentem kaznodziejskim, dlatego też w połowie listopada 1791 r. oddelegowany został  na prośbę bpa Gołaszewskiego do pracy w Brzozowie, w tamtejszej rezydencji biskupiej… dla przygotowania kazań na przyszłą wizytację dekanatów. Na początku lutego następnego roku zachorował  i mimo wysiłków lekarzy  - zmarł 16 lutego 1792 r. Pochowany na tamtejszym cmentarzu 18 lutego w obecności wielu księży i ludu pobożnego z wszystkich pobliskich wiosek...