28 marca
Pracowity przełożony z trudnym charakterem… o. HIERONIM SCHNEIDER (rocznica śmierci)
Jan Gwalbert Schneider (w zakonie o. Hieronim Emiliani) urodził się 10 lipca 1847 r. w Wompiersku (dziś Wąpiersk) k. Lidzbarka Welskiego w ziemi lubawskiej. Do REFORMACKIEJ PROWINCJI Niepokalanego Poczęcia NMP w Prusach i Wielkim Księstwie Poznańskim wstąpił 2 lipca 1870 r. Nowicjat odbywał w Wejherowie. Profesję uroczystą złożył 3 lipca 1874 roku; święcenia kapłańskie otrzymał 29 czerwca 1876 r. W tym czasie Prowincja, zgodnie z decyzją władz pruskich, już nie istniała, natomiast generalne władze zakonne uznawały dalsze jej istnienie. W roku 1875 i w latach następnych wielu kapłanów i braci wyemigrowało z Prus. O. Hieronim był jakiś czas we Francji, w 1888 oddelegowany został przez ministra generalnego do Pulaski w amerykańskim stanie Wisconsin. Przybył tam w miesiącu sierpniu. Biegle władał językiem niemieckim, francuskim i polskim. Jeździł do sąsiednich parafii głosząc misje i zbierając fundusze. Półtora roku później, po śmierci o. Erazma Sobocińskiego objął jego obowiązki: komisarza i przełożonego klasztoru polskich reformatów.
W 1891 r. wyruszył w długą podróż misyjną do Milwaukee, Chicago, Detroit, Toledo, Erie, Buffalo (od Wisconsin aż po Pensylwanię i stan Nowy Jork). W Pułaski nie pozostał żaden ksiądz. Wrócił wyczerpany i swoimi surowymi żądaniami wywołał gniew braci. Mając dość autorytarnego przełożonego, którego wymagania niekiedy nie pozostawiały nawet czasu na uczęszczanie na nabożeństwa, wszyscy bracia, włącznie z Augustynem Zeytzem, założycielem klasztoru, poprosili o przeniesienie do innych wspólnot i otrzymali je. Pozostał sam do posługi w dwóch parafiach…
Z dobrowolnych ofiar i zebranych kolekt spłacił wprawdzie długi ciążące na budowie kościoła i klasztoru, co więcej - starał się także się o zabezpieczenie bytu na przyszłość, posyłając studentów na naukę do innych zakładów, proponował nowe budowle itd., lecz sam nie mógł wszystkiemu podołać. (…) Zaburzenia i konflikty wynikły też w parafii (doszło nawet do tego, że w pewnym momencie z powodu niezgody i zamieszek biskup zamknął kościół)… Wreszcie w roku 1896 zmuszony był ustąpić ze stanowiska.
W tym czasie i później dojeżdżał też z posługą duszpasterską do okolicznych parafii w stanie Wisconsin: Hofa Park, Green Bay i Kraków (już w roku 1892 mamy świadectwo odprawiania Mszy świętej po raz pierwszy w Krakowie pod jakąś strzechą przez jednego z pionierów OO. Franciszkanów, Przew. O. Hieronima Schneidera, OFM) a także w Assumption Iron River w sąsiednim stanie Michigan. W Green Bay, jako wikary, współpracował od roku 1900 z o. Antonim Wiśniewskim w budowie nowego klasztoru i kościoła pod wezwaniem Matki Bożej Anielskiej.
Mimo różnych kontrowersji związanych z jego osobą definitorium generalne zakonu na posiedzeniu w dniu 27 grudnia 1910 r. właśnie jego mianowało pierwszym przełożonym KOMISARIATU pod wezwaniem WNIEBOWZIĘCIA NMP W USA; urząd ten pełnił do 14 marca 1914 r.
Zmarł w szpitalu św. Wincentego w Green Bay 28 marca 1937 r.
Nekrolog w Acta Ordinis przypisuje mu 93 lata życia, co raczej mija się z prawdą (dożył prawie 90. lat); wymienia też urzędy, które pełnił: magistra (prawdopodobnie nowicjatu), lektora, gwardiana, definitora i komisarza. Pochowany został na cmentarzu w pobliskim Pulaski.
