13 sierpnia

DZIEJÓW PIERWSZYCH STU LAT REFORMATÓW POLSKICH AUTOR… o. ALEKSY KORALEWICZ

Urodził się ok. roku 1656, prawdopodobnie w Poznaniu. Do WIELKOPOLSKIEJ PROWINCJI REFORMATÓW wstąpił 16 lipca 1675 r. Po odbyciu rocznego nowicjatu (w Osiecznej?), złożył profesję uroczystą. Na kapłana wyświęcony został ok. roku 1682. Pełnił zapewne przez kilka lat obowiązki lektora filozofii; w roku 1690 przeniesiony został na urząd lektora teologii do klasztoru warszawskiego. Tam wykłady prowadził (z przerwami) przez piętnaście lat.

Po raz pierwszy do zarządu Prowincji został wybrany jako definitor w czasie kapituły roku 1698. Na następnej, w roku 1701, bracia kapitulni powierzyli mu urząd prowincjała, a w 1704 – kustosza. Ponownie urząd prowincjała pełnił w latach 1713-16, a definitora od 1719-22. Był także komisarzem generalnym (wizytatorem) w PROWINCJI MAŁOPOLSKIEJ w roku 1710, magistrem nowicjatu w Osiecznej (do roku 1701) oraz w Szczawinie, kaznodzieją katedralnym w Poznaniu (1705-07), gwardianem w Łąkach Bratiańskich (1712-13).

Jako kustosz wyruszył 2 listopada 1705 r. wraz z o. Antonim Bliźniewskim na kapitułę generalną, która miała odbyć się w roku następnym w hiszpańskiej Victorii. W Lyonie, dokąd dotarli 26 lutego oczekiwało na nich pismo o. Generała, polecające przerwać wędrówkę. Po dziewięciu dniach przyszła wiadomość od Prokuratora Generalnego, że kapituła została odłożona na dwa lata… W dniu 8 marca ruszyli w drogę powrotną…

Wielką jego zasługą są dzieła pisane i opublikowane drukiem, przede wszystkim Additament do Kronik Braci Mnieyszych S. Franciszka albo Genealogia Reformy do Krolestwa Polskiego za konsensem Stolice Apostolskiey wprowadzoney, y Erekcyą dwuch Prowincyi Mało-y Wielkopolskiey, utwierdzoney – w którym, jak stwierdził kontynuator tegoż, o. Onufry Mysłkowski, nader chwalebną i użyteczną okazał niegdyś pracę swoją… Pierwsze sto lat historii REFORMATÓW POLSKICH w układzie chronologicznym, ze wspomnieniem wybijających się świętością życia i pracowitością ojców i braci, do dziś zachowało swoją wartość historyczną, tym bardziej, że zaginęło wiele spośród źródeł rękopiśmienniczych, ma których się oparł (Szteinke).

Ponadto przeprowadził ostateczną redakcję i przygotował do druku „Kroniki trzech zakonów postanowionych od Ojca Serafickiego Franciszka św”, napisane przez Barnarda Sanniga, a przetłumaczone przez o. Symeona Krotza (Szymona Krotzcha). Przypisywany mu też jest Zywot Duchowny albo sposob życia Duchownego powołanym na Słuzbę Boską Roku. 1719. w Warszawie…

Pracowite życie swoje zakończył 13 sierpnia 1722 r. w Warszawie, gdzie też w kryptach reformackiego kościoła św. Antoniego został pochowany.