12 lipca

… i REMONT i BUDOWA… i SALA WYKŁADOWA… o. JÓZEF CZAPSKI

Urodzony w roku 1799 w miasteczku Liw (dziś wieś) w powiecie węgrowskim. Do PRUSKIEJ PROWINCJI REFORMATÓW wstąpił 18 marca 1815 roku w Siennicy. Po złożeniu rok później profesji czasowej, studiował gramatykę w Zarębach Kościelnych, retorykę we Włocławku, filozofię w Węgrowie i teologię oraz prawo kanoniczne w Białej na Podlasiu. Nie znamy daty złożenia ślubów uroczystych i otrzymania święceń kapłańskich. Zapewne było to w roku 1822, na co wskazuje między innymi rok urodzenia, bowiem dopiero wtedy mógł zgodnie z prawem być dopuszczonym do profesji i święceń…

Już w tym samym roku mianowany został profesorem nauk wyzwolonych (artium) w Siennicy, rok później lektorem teologii moralnej w Białej Podlaskiej. W latach 1824-30 był nauczycielem i prefektem w prowadzonej przez zakon szkole elementarnej w Żurominie. Kolejne cztery lata spędził we Włocławku jako lektor filozofii, przynajmniej przez następne trzy wykładał teologię w Płocku. W tym czasie (1835-37) był również sekretarzem prowincji. W roku 1839 powierzony mu był urząd magistra nowicjatu w Węgrowie, skąd po kilku miesiącach przeniesiono go do Smolan, gdzie jako prezes (przełożony) nadzorował budowę obiektu klasztornego („prefekt fabryki”), by w roku 1843 zostać powołanym na urząd pierwszego tamtejszego gwardiana. Przez kolejne lata (do roku 1846-47?) był w tymże klasztorze magistrem nowicjatu oraz prefektem szkoły elementarnej dla świeckich. W latach 1843-46 wchodził w skład ZARZĄDU PROWINCJI jako definitor.

Z niewyjaśnionych do końca przyczyn, w roku 1846 lub 1847 przeniósł się do PROWINCJI WIELKOPOLSKIEJ, gdzie wkrótce (w roku 1848) wybrany został kustoszem (zastępcą prowincjała). Jednocześnie powierzono mu urząd gwardiana w Warszawie, lektora teologii i prefekta misji apostolskich. W ciągu trzech lat, pod jego nadzorem, jako „prefekta fabryki”, przeprowadzono generalny remont warszawskiego kościoła św. Antoniego. W 1851 został wybrany gwardianem w Kaliszu, ale jeszcze w tym albo następnym roku powrócił do PROWINCJI PRUSKIEJ.

Przeznaczony do klasztoru włocławskiego, przez rok był lektorem teologii i prefektem studiów, w latach 1853-54 gwardianem i - w związku z prowadzonymi tam pracami remontowo-budowlanymi - prefektem fabryki. Przez ostatnie cztery lata życia spełniał urząd prefekta studiów. Zmarł 12 lipca 1858 r. we Włocławku.