22 czerwca

O. ONUFRY LASKOWSKI, drugi i przedostatni PROWINCJAŁ w PRUSACH…

Jakub Laskowski, w zakonie Onufry, urodził się 1 września 1805 roku w miejscowości Kazimierz należącej do parafii Rumia (Kaszuby). 10 czerwca 1823 roku wstąpił do PRUSKIEJ PROWINCJI REFORMATÓW pod wezwaniem Wniebowzięcia NMP. Nowicjat odbył w Żurominie, gdzie 10 czerwca 1824 roku złożył śluby zakonne.

Studia retoryki ukończył w Zarębach Kościelnych (1824– 1825), filozofii i historii Kościoła we Włocławku (1825–1828), a teologii w Płocku (1828–1830), gdzie też 1 lutego 1829 roku przyjął święcenia kapłańskie. Po ukończeniu studiów przez dwa lata był kaznodzieją w Pułtusku. Od 1832-33 i 1834-1837 był nauczycielem szkoły elementarnej prowadzonej przez reformatów we Włocławku. Ostatni rok tej pracy łączył z posługą penitencjarza w miejscowej katedrze. W Żurominie w roku 1833-34 był prefektem i nauczycielem w szkole przyklasztornej.  Później był kaznodzieją pasyjnym i świątecznym oraz misjonarzem, a także prefektem misji (1848-49); latach 1841–1843 prefektem Kalwarii Wejherowskiej. W Żurominie sprawował urząd gwardiana (1847–1848, 1849–1852), a w latach 1840–1843 był sekretarzem prowincji i wreszcie definitorem (1849–1852).

W 1852 roku zamieszkał w Łąkach Bratiańskich, gdzie od 1854 do 1858 sprawował urząd gwardiana. Tutaj zastał go dekret o. generała z 1855 roku o utworzeniu Prowincji Niepokalanego Poczęcia w Prusach i Wielkim Księstwie Poznańskim i powołujący go na stanowisko kustosza, czyli zastępcy prowincjała. W roku następnym wybrano go komisarzem prowincji na czas nieobecności prowincjała spowodowanej wyjazdem na kapitułę generalną do Rzymu. Podczas kapituły prowincjalnej 24 września 1858 roku, odprawionej w Łąkach, został wybrany prowincjałem. Na następnej kapitule, odbytej 1 września 1861 roku w tymże klasztorze pod jego przewodnictwem, ponownie wybrano go kustoszem, a roku 1862 znowu komisarzem na okres wyjazdu prowincjała na kapitułę generalną. Na kolejnych kapitułach prowincji w latach 1864 i 1867 powoływano go do zarządu prowincji jako definitora, a w 1870 roku powtórnie wybrano na prowincjała. Gdy w 1873 roku powołano go po raz trzeci na tenże urząd, zrezygnował z powodu wieku. Zgodził się objąć funkcję kustosza. Pełniąc te funkcje, przebywał w klasztorze w Łąkach, był prefektem studiów, egzaminatorem spowiedników, ojcem duchownym braci zakonnych i gwardianem (1865–1870).

Po kasacie prowincji i zamknięciu 27 września 1875 roku klasztoru w Łąkach zamieszkał w Nowym Mieście Lubawskim i pomagał duszpasterzom miejscowej parafii. Tutaj obchodził dwa jubileusze kapłaństwa: 50-lecie w 1879 i 60-lecie w 1889. Tu również zmarł 22 czerwca 1889 roku i został pochowany na miejscowym cmentarzu.