4 sierpnia
REFORMAT RÓŻNYCH PROWINCJI I KUSTODII… o. KONSTANTY LISOWSKI
Michał Antoni Lisowski urodził się w roku 1726; został ochrzczony w kościele parafialnym w Połomii 10 października. Do MAŁOPOLSKIEJ PROWINCJI REFORMATÓW wstąpił w Wieliczce w lipcu 1742 r. Ustalenie dokładnej daty rozpoczęcia nowicjatu napotyka na trudności. Zapisany jest wprawdzie dzień 23 lipca, ale z drugiej strony data złożenia profesji – to 17 lipca 1743 r… co nie jest możliwe, gdyż nowicjat musiał trwać pełny rok… Jego imię zakonne to Constantinus – po polsku Konstantyn (w opracowaniach jednak użyto formy Konstanty… i taką tutaj przyjmujemy). Filozofię studiował w Przemyślu, teologię zaś we Lwowie – już jako członek KUSTODII RUSKIEJ (od roku 1746); zapewne tam też ok. roku 1750 otrzymał święcenia kapłańskie.
Po ukończeniu studiów i rocznym pobycie w Rawie Ruskiej, powierzono mu w roku 1753 urząd lektora filozofii w klasztorze chełmskim, a następnie kaznodziei w Sądowej Wiszni i Rawie Ruskiej. W roku 1756 powrócił do pracy dydaktycznej. Był lektorem sztuk wyzwolonych (artium) w Złoczowie; tamże, a także w Dederkałach i Lwowie – teologii moralnej. Kilkakrotnie pełnił urząd gwardiana: w Sądowej Wiszni (1757-58), Dederkałach (1760-61 i 1790), Rawie Ruskiej (1773-74), Lwowie (1774-76) i Chełmie (1780-81). Ponadto był magistrem nowicjatu w Sądowej Wiszni (1766-69) i archiwistą (1776-78) oraz sekretarzem tak KUSTODII (1761-63) jak i PROWINCJI RUSKIEJ (1763-66). W tejże PROWINCJI wchodził trzykrotnie w skład zarządu jako definitor (1766-69, 1776-78, po śmierci o. Ryszarda Horna i 1781-85); kierował nią jako minister prowincjalny w latach 1769-72.
Od roku 1785 pozostawał w którymś z klasztorów PROWINCJI GALICYJSKIEJ; cztery lata później, z końcem roku 1789, przeniósł się do KUSTODII św. ANNY, której klasztory znajdowały się wówczas na ziemiach wolnej jeszcze Rzeczypospolitej. Początkiem roku następnego zrezygnował z przeznaczonego mu urzędu gwardiana w Dederkałach. Mieszkał dwa lata w Krzemieńcu, a następnie w Chełmie. Był definitorem KUSTODII w latach 1790-93, po czym wybrany został kustoszem. Był nim nominalnie do roku 1797. Od roku jednak 1795, kiedy to miał miejsce trzeci rozbiór Polski, praktycznie utracił władzę nad trzema klasztorami w zaborze rosyjskim, dla których komisarzem mianował o. Antonina Huttera.
Podjął starania o przyłączenie klasztoru w Chełmie, pozostającego naówczas w zaborze austriackim, do Prowincji Matki Bożej Anielskiej, w której 58 lat wcześniej rozpoczynał formację zakonną, co stało się faktem w roku 1800. Zmarł 4 sierpnia 1806 r. w Chełmie.
Jest przykładem zakonnika, który zarówno sam zmieniał przynależność prowincjalną, jak i był do tego zmuszony przez zmieniające się warunki geopolityczne. Życie zakonne rozpoczął w PROWINCJI MAŁOPOLSKIEJ (Matki Bożej Anielskiej); w roku 1746 wybrał przynależność do KUSTODII RUSKIEJ (Matki Bożej Bolesnej); podniesionej trzynaście lat do rangi PROWINCJI. Z kolei w roku 1785 znalazł się w PROWINCJI GALICYJSKIEJ (pod tymże samym wezwaniem). W 1789 przeszedł dobrowolnie do KUSTODII św. ANNY. W roku 1800, wraz z całym klasztorem chełmskim powrócił do PROWINCJI MAŁOPOLSKIEJ, którą dwa tygodnie przed jego śmiercią złączono z PROWINCJĄ GALICYJSKĄ (Prowincja Matki Bożej Anielskiej „obojga Galicji”)…
