7 lipca
WRACAJĄC Z MISJI W JEDNYM DNIU DUSZĘ BOGU ODDALI (Hipolit i Jan Bieńkowscy, reformaci)
R. 1795 po datą 2 go Sierpnia donosi O. Archanioł ab Inter aquis Prefekt Ziemi świętej O. Erazmowi Paumann akt. Prowincjałowi oraz Gwardianowi klasztoru Rawskiego o śmierci dwóch braci przyrodnich a Ojców naszej prowincji mianowicie o. Hipolicie i o. Janie Bieńkowskich, którzy do Ziemi świętej na pielgrzymkę wyszli. O. Hipolit Bieńkowski [Kazimierz Józef, s. Jana i Anny, ur. w roku 1731, ochrzczony w Glinianach w woj. ruskim, ziemi lwowskiej 7 lutego] wstąpił do zakonu [RUSKIEJ KUSTODII (od 1763 –PROWINCJI) REFORMATÓW] w Wiszni 1755 r. w 26(?) roku życia swego dnia 18-go Sierpnia i tam profesję złożył. Od nowicjatu ćwiczył się w pobożności i w naukach, a otrzymawszy prezbiterat [we Lwowie 14 lutego 1761 r.], przez kilka lat kazał z widocznym skutkiem. Następnie idzie jako misjonarz do Ziemi św. [1769-73, m.in. przez pół roku przebywał przy bazylice Grobu Chrystusa w Jerozolimie], a po trzech latach, wróciwszy do Prowincji zostaje kaznodzieją [w Dederkałach (tam też był „prefektem fabryki” czyli nadzorcą prac budowlano-remontowych) w latach 1785-86), Kryłowie i Lwowie – m.in. w tamtejszej kolegiacie], Gwardianem [1775-76 w Kryłowie, 1781-82 w Złoczowie, 1791-92 w Sądowej Wiszni], Definitorem [1778-81 oraz w Kustodii św. Anny 1784-87] i Magistrem Nowicjuszów [1778-79 w Sądowej Wiszni, 1779-81 w Krzemieńcu].
– O. zaś Jan Bieńkowski [Tadeusz, s. Jana i Anny, ur. ok. 1740 w Glinianach] wstępuje [do RUSKIEJ KUSTODII (od 1763 –PROWINCJI) REFORMATÓW] w roku 1760 w 20 roku życia 27 go Grudnia. Także w Wiszni nowicjat odprawia, profesję składa, a zostawszy kapłanem [24 czerwca 1766 r. we Lwowie] i na urzędzie instruktora nowicjuszów będąc [1772-75 w Sądowej Wiszni], otrzymuje obediencję z Rzymu na misjonarza Ziemi św. i przebywszy tam trzy lata [1776-79(80?), wcześniej, od 1775, roczne przygotowanie w Wenecji] wraca do Prowincji. Teraz zostaje sekretarzem komisarza do Prowincji Małopolskiej [o. Antoniego Huttera w 1786], Gwardianem [w Chełmie 1781-82, Dederkałach 1787 (zrezygnował) i Kryłowie 1790; był też instruktorem nowicjuszy w Krzemieńcu w latach 1785-87] i Sekretarzem Prowincji [1792]. Nareszcie obaj ci bracia i ojcowie chcąc p. Bogu wyłącznie służyć, starają się powtórnie o pozwolenie nawiedzenia Palestyny, A otrzymawszy takowe od o. Bonawentury a Placentia Cismontanae Familiae Commissari Generali wychodzą stąd, z klasztoru Rawskiego dnia 16 Maja 1793 i przez 2 lata bawią w Palestynie, jak pisze o. Prefekt pożytecznie, doskonale, pobożnie, z pożytkiem [Hipolit dwukrotnie pełnił urząd gwardiana w klasztorze przy Bazylice Narodzenia Pańskiego w Betlejem – od maja do października 1794 i od lutego do maja 1795]. Atoli wracając do swojej Ojczyzny i prowincji, na wyspie Cyprze w naszym klasztorze Arnicae obydwaj w zgniłą febrę wpadają i tam zgodni zupełnie z wolą boską, zaopatrzeni Sakramentami św. dnia 7-go Lipca 1795 obaj Bogu dusze swe oddają.
– Podpisany fra. Erazm Paumann Gw. konw. Raws.
I jeszcze kilka uwag do owego życiorysu będącego nieco zmodyfikowanym i uzupełnionym tekstem listu – powiadomienia o. Erazma Paumana, ówczesnego PROWINCJAŁA GALICYJSKIEGO:
Jeżeli, zgodnie z tym, co powyżej, byli „braćmi przyrodnimi”, to ojcem obydwu był Jan Bieńkowski, matki zaś musiały być różne, choć mogły nosić to samo imię… albo też określenie „przyrodni” oznaczało „rodzony”…
Od roku 1784 należeli do Kustodii św. Anny (w granicach niepodległej Rzeczypospolitej), po kilku latach przenieśli się do Prowincji Galicyjskiej…
Przyczyna śmierci: zgniła febra (f. putrida) – zgorzel, gangrena; jeżeli z „petociami” (wybroczynami na skórze) – to tyfus plamisty…
Miejsce śmierci: miejscowość Arnica (Arnicae) trudno zlokalizować… O. Grzegorz Wiśniowski w Encyklopedii Katolickiej podał „na Cyprze”, o. Anzelm Szteinke w książce o Braciach Mniejszych w służbie Ziemi Świętej – cypryjskie miasto Larnakę…
