1 lipca

O. HERKULAN GLINGER, MISJONARZ AFRYKAŃSKI

W XVIII w. kilku polskich reformatów podjęło pracę misyjną na kontynencie afrykańskim. Jako pierwsi wymieniani są o. Jan Argiel i o. Jan Sobach, przy czym poza tym, że na początku tego stulecia przebywali oni w Egipcie, innych wiadomości o ich działalności (o ile taka była) brak.

O. Onufry Mysłkowski w swoim „Dalszy ciąg przydatku do kronik Braci Mniejszych” zamieszcza pod rokiem 1775 informację następującą:

Do Prowincji naszych w tym Kraju Polskim przyszły zalecenia z Rzymu, o wyznaczenie Zakonników do Krajów niewiernych, z miłą serca chęcią zaraz przyjęły te zalecenia i uskuteczniać zaczęły (…). Z Prowincji Małopolskiej wybranym został gorliwy Mąż O. Herkulan Glinger, ten zaraz tego roku w świętą podróż zapuścił się, przybył wprzód do Rzymu, a stamtąd ruszył się do Egiptu, gdzie w roku 1784 zakończył śmiercią Apostolskie prace.

W dokumentach archiwalnych pojawia się kilka wersji nazwiska rzeczonego o. Herkulana. W akcie przyjęcia habitu, 5 listopada 1764, w księdze nowicjackiej klasztoru wielickiego zapisano: dwudziestoletni Jan Glingner, syn Ignacego i Rozalii Klingner, urodzony w mieście Brno na Morawach w diecezji ołomunieckiej, ochrzczony w kościele parafialnym 21 sierpnia 1744 r. Pod nazwiskiem Klingler złożył profesję uroczystą 5 listopada 1765 roku i przyjął święcenia kapłańskie 25 maja 1771 r w Krakowie.

Studia przygotowujące do święceń i uzupełniające po ich otrzymaniu odbywał w Stopnicy (filozofia), Krakowie (teologia) i Pińczowie (prawo kanoniczne). W roku 1774 mianowany został lektorem gramatyki w klasztorze zakliczyńskim (pod nazwiskiem Klinger); rok później przypisany był do wspólnoty konwentu krakowskiego jako Klingier… Stamtąd udał się do pracy misyjnej.

W roku 1776 był lektorem sztuk wyzwolonych (artium) w rzymskim seminarium Kongregacji Propagandy Wiary (Klingler), później przez dwa lata jego nazwisko jest pomijane w wykazach zakonników PROWINCJI MAŁOPOLSKIEJ. W roku 1779 – „na misjach” i wreszcie rok później wpisany jest jako misjonarz w Achmim w Egipcie pod nazwiskiem Glinger. Po raz ostatni widnieje w spisach sporządzonych 3 lipca roku 1785 (być może do tego czasu nie dotarła do kurii prowincjalnej wiadomość o jego śmierci…).

Miasto Achmim (Akhmim) znajduje się ok. 500 kilometrów na południe od Kairu, na prawym brzegu rzeki Nil. O. Herkulan pracował zapewne wśród tamtejszych Koptów w strukturach powierzonej REFORMATOM Apostolskiej Prefektury Górnego Egiptu.

Egipt w epoce osmańskiej jawił się jako jeden z najtrudniejszych terenów misyjnych Kościoła. Suchy, gorący klimat był niezwykle uciążliwy dla Europejczyków - dzienne upały i nocne chłody utrudniały życie. Poza tym ścierały się tam wpływy różnych wspólnot chrześcijańskich: KOPTÓW, MELCHITÓW i ŁACINNIKÓW. Duchowni wchodzili sobie wzajemnie w kompetencje. Odmienność kultur i tradycji stawiała w opozycji Europejczyków i autochtonów; utrudniała współżycie, powodowała konflikty i nieustanne wzajemne oskarżenia. W takich warunkach mogli pracować jedynie misjonarze o żelaznym zdrowiu i wyjątkowych cechach charakteru…

Organizm o. Herkulana warunków owych nie wytrzymał długo. Żył tylko 40 lat. Zmarł 1 lipca 1784 r. w Achmim. Siedemnaście lat później w tej samej misji zmarł o. Rupert Wilczyński z RUSKO-POLSKIEJ KUSTODII św. Anny.