5 października

O. PLACYD ALBRECHT, MISJONARZ NA DALEKIM WSCHODZIE (1)

Marcin Albrecht (Albrycht) de Valcio urodził się ok. roku 1662 r. w Wałczu w Wielkopolsce z rodziców „uczciwych i bogobojnych”. Od miejsca urodzenia w niektórych dokumentach zapisany został jako Wałczak (o. Placyd Walczak, 父普莱希德·瓦尔查克). Kształcił się zapewne w swoim mieście rodzinnym, w niedawno założonym Kolegium Jezuitów. Dnia 5 października 1679 r. wstąpił do nowicjatu WIELKOPOLSKIEJ PROWINCJI REFORMATÓW w Łabiszynie, otrzymując imię zakonne Placyd, i tam rok później złożył profesje uroczystą. Filozofię studiował w Kaliszu, teologię w Warszawie.

O. Aleksy Koralewicz, który do zakonu wstąpił trzy lata wcześniej, takie wydaje o nim świadectwo:

W życiu i obyczajach znaczne przyszłej doskonałości swojej wydawał dokumenta; próżnowania jako dusznego nieprzyjaciela się strzegąc, niepotrzebnej konwersacji z Bracia chronił się; pracą, modlitwą albo czytaniem się zabawiając. Sposobny będąc do wszystkiego, różnego rzemiosła prace praktykował, a co rękami swymi za tydzień zrobił, to w Sobotę między Bracią dzielił i im rozdawał. Pitancji (dodatku do chleba) albo przedniejszej porcji, jako to mięsa i ryb, rzadko pożywał, nieznacznie i skromnie innym pobliższym Braciom je rozdając, sam zaś podlejszymi kontentował się potrawami. W celi, lubo miał zwyczajne posłanie - strożak (siennik), wezgłówko i koc, tych jednak dla jakiejkolwiek wygody swojej nie używał, na noc koc i strożak z łóżka zdejmował, a na gołych deskach sypiał, tak się przyprawując do dalszej doskonałości.

Dla znajomości Niemieckiego języka wzięty był za socjusza od Ojca Cypriana Ruieviusia (Rujewicza), Kustosza Prowincji na Kapitułę Generalną do Rzymu idącego. Na tej Kapitule tenże O. Cyprian obrany był Definitorem Generalskim roku 1688, a O. Placyd, za sprawą Ducha Św., uprosił to sobie u O. Generała, aby zostawał w Rzymie u OO. Reformatów; potem, ofiarując się na misje; był destynowany do Konwentu Św. Piotra „in monte aureo”, gdzie na te misje zdobności (zdatności) subiektów (kandydatów) doznają i próbują, i ich przez nauki różne dysponują. Stąd za błogosławieństwem Ojca Św. Innocencjusza (Innocentego) XII, Papieża, i za licencją Przełożonych swoich, z innymi Misjonarzami wybrał się do Chin w roku 1697.

Uzupełniając, dodać trzeba, że w Rzymie został włączony do tamtejszej PROWINCJI REFORMATÓW. Początkowo był kaznodzieją, a także lektorem filozofii i prawa kanonicznego; później, w latach 1692-95 wikarym klasztoru San Pietro in Montorio (na Złotej Górze), w tym też czasie przygotowywał się do pracy misyjnej. Według opinii prokuratora misji z roku 1686 „był bardzo czynny w rysowaniu i rytowaniu czegokolwiek w miedzi, malowaniu i drukowaniu różnych figur; także doskonały księgarz, znakomity pisarz ksiąg do śpiewu, rzadkiego geniuszu. Znający się na medycynie i biegły w czterech językach”…