3 lutego

„We wszystkim gorliwym się pokazywał”… br. REMIGIUSZ ZEMPIER

Ferdynand Zempier (Ziempier), w zakonie br. Remigiusz, urodził się ok. roku 1765 na Śląsku (poza granicami ówczesnej Polski). Informacja z nekrologu, jakoby wstąpił najpierw do REFORMATÓW w PROWINCJI WIELKOPOLSKIEJ, „którą w czasie ostatnich wojen rozbiorowych tak protestanci jak też schizmatycy (czyli prawosławni) prześladowali, dlatego też przeszedł do Prow. Małopolskiej” - nie znajduje potwierdzenia w dokumentach archiwalnych.

Nowicjat rozpoczął w Stopnicy 30 września 1784 r. Tegoż dnia roku następnego złożył śluby wieczyste. Prawie przez osiemnaście lat pracował w różnych klasztorach PROWINCJI MAŁOPOLSKIEJ. Przebywając w Kazimierzu Dolnym n. Wisłą w latach 1801 - 02, z nieznanych przyczyn, samowolnie opuścił tamtejszy klasztor i bez wymaganych zezwoleń przeniósł się do Biecza (w PROWINCJI GALICYJSKIEJ; obydwie miejscowości znajdowały się w tym czasie w zaborze austriackim). Kontynuował życie zakonne w klasztorach nowej PROWINCJI, spełniając przykładnie różne obowiązki – najczęściej służył braciom jako krawiec. Zmarł 3 lutego 1845 r. w Rawie Ruskiej, przeżywszy w zakonie lat sześćdziesiąt.

Pozostawił po sobie dobrą pamięć… Piękne z siebie przykłady dawał prawdziwej pobożności, zakonnej obserwancji, umartwienia i dążenia do doskonałości - nie tylko młodszym braciom ale i świeckim. Lubił też Mękę Pańską i Drogę Krzyża często obchodził, wyznając jawnie jaki to nieoceniony skarb odpustów w niej Kościół św. użyczył….