22 stycznia

BEZ SZKOŁY ŻYĆ NIE MÓGŁ… o. BENEDYKT PYSZ

Franciszek Pysz, w zakonie o. Benedykt, urodził się 1 października 1850 r. w Grodzisku Górnym w diecezji przemyskiej. Po ukończeniu sześciu klas gimnazjalnych w Rzeszowie, wstąpił do REFORMATÓW PROWINCJI GALICYJSKIEJ i w Wieliczce 1 grudnia 1870 r. rozpoczął nowicjat. Po roku próby złożył pierwsze śluby zakonne i wysłany został na dalsze studia gimnazjalne do klasztoru jarosławskiego. Po ukończeniu ósmej klasy złożył egzaminy w Gimnazjum Państwowym w Nowym Sączu i skierowany został na studia teologiczne ma Uniwersytet Jagielloński do Krakowa. Tam 4 marca 1875 r. złożył profesję uroczystą. Po trzecim roku teologii, 25 lipca 1785 r. przyjął święcenia kapłańskie z rąk Alojzego Pukalskiego, biskupa tarnowskiego. Dalsze studia odbywał w seminarium duchownym diecezji przemyskiej.

Pracował następnie w kilku klasztorach swojej prowincji zakonnej. Był kaznodzieją, spowiednikiem, wikarym kilku konwentów, dyrektorem III Zakonu św. Franciszka. Mieszkając w Rawie Ruskiej, pomagał duszpasterzom tamtejszej parafii; przez rok (1882 - 83) był gwardianem, także katechetą. Tej ostatniej posłudze oddawał się bez reszty. Siedem lat (1888 - 95) uczył w Krajowej Szkole Rolniczej w leżących niedaleko Kęt Kobiernicach; kolejnych pięć związał z prowadzoną przez Siostry Kanoniczki Ducha Św. krakowską szkołą ludową św. Tomasza dla dziewcząt. Uczył tam nie tylko religii ale również fizyki; był także spowiednikiem sióstr. Ostatnie trzynaście lat życia spędził we Lwowie. Uczył w szkołach ludowych i wydziałowych św. Jadwigi, św. Anny i ks. Kordeckiego. Był też kapelanem w prowadzonym przez Siostry Felicjanki zakładzie św. Heleny. Jak zapisano w nekrologu, w czasie postępującej choroby mimo wielu cierpień, „w konieczności tylko opuszczał szkołę, bo bez niej żyć nie mógł”…

Zmarł 22 stycznia 1913 we Lwowie. „Na jego pogrzebie dziatki utulić się z żalu nie mogły, po stracie ukochanego katechety”…