21 stycznia

NAJWIĘKSZY POKUTNIK… o. SERAFIN PIESTRAK

Walenty Piestrak, w zakonie o. Serafin, „Wielki Naśladowca Chrystusa i Wierny Syn św. Franciszka, największy Pokutnik naszej Prowincji a może i z grona wszystkich POLSKICH REFORMATÓW”, urodził się w roku 1861 w Siedleczce (parafia Kańczuga) na Podkarpaciu. Nauki pobierał w rzeszowskim gimnazjum. Nowicjat zakonny w GALICYJSKIE PROWINCJI REFORMATÓW rozpoczął 18 września 1879 roku w Wieliczce. Po roku złożył śluby czasowe, po kolejnych trzech – wieczyste. Był wtedy w trakcie studiów filozoficzno-teologicznych, które odbywał u krakowskich Jezuitów. Święceń prezbiteratu udzielił mu 15 lipca 1885 r. bp Albin Dunajewski w katedrze na Wawelu. Kapłańską posługę spełniał w trzech klasztorach. W Krakowie (do roku 1892) był kaznodzieją i magistrem kleryków oraz przez rok wikarym; w Wieliczce (1894 - 1914) wikarym, magistrem nowicjatu, dyrektorem III zakonu, kaznodzieją i spowiednikiem; w latach 1896 - 99 także definitorem Prowincji; w Kętach przez rok gwardianem i dyrektorem III zakonu (1893 - 94) i przez ostatnie prawie 30 lat życia (od roku 1914) spowiednikiem. Tam zmarł 21 stycznia 1943 roku. W trzecią rocznicę śmierci przeniesiono uroczyście jego ciało z cmentarza parafialnego do podziemi kościoła klasztornego. Gdy przy tej okazji otworzono trumnę, stwierdzono, że ciało nie uległo zepsuciu, ale zachowało się tak, jak je przed trzema laty złożono do grobu…

W klasztorze dawał jak najlepszy przykład pobożności i obserwancji zakonnej… Nie chodził nigdy do żadnych prywatnych domów, jedynie do chorych oraz na spowiedź lub na odpust, ale po skończonej pracy wracał jak najprędzej do klasztoru. Towarzystwa nie lubił, szczególnie ludzi świeckich, a najwięcej niewiast, przed którymi uciekał jak przed zarazą…