21 listopada

BUDOWNICZY KLASZTORU RAWSKIEGO… o. SEWERYN THURY

Jan (János) Thury, s. Jana i Klary Buday, narodowości węgierskiej, urodził się ok. roku 1684 na terenach obecnej Słowacji. Ochrzczony został w mieście Varannó (Vranov nad Topľou). Był człowiekiem zamożnym, zajmował się handlem… Porzuciwszy bogactwa światowe wstąpił w roku 1712 do MAŁOPOLSKIEJ PROWINCJI REFORMATÓW i 8 czerwca rozpoczął nowicjat w klasztorze sandomierskim. Rok później złożył profesję uroczystą. Przez trzy lata studiował filozofię w Lublinie; kolejne trzy – teologię we Lwowie. Tam też, jeszcze w czasie studiów, otrzymał 22 maja 1717 r. z rąk miejscowego sufragana, bpa Jana Szaniawskiego, święcenia kapłańskie.

Od zakończenia studiów, przez dwadzieścia dziewięć lat pracował tylko w czterech miejscach: trzykrotnie w Stopnicy, gdzie przez rok (1724 - 25) był gwardianem; dwukrotnie w Sandomierzu (tam był między innymi także przez rok socjuszem magistra nowicjatu); trzy razy w Zamościu i pięciokrotnie w Rawie Ruskiej, z którą związany był w sumie przez siedemnaście lat - od samego początku obecności reformatów w tym mieście. Najpierw jako tzw. prefekt fabryki kierował budową drewnianego klasztoru i kościoła (1725 - 27); od roku 1726 był jednocześnie przełożonym miejscowej wspólnoty klasztornej (prezesem). W tym też czasie rozpoczęto wznoszenie murowanego zespołu klasztornego według projektu włoskiego architekta Pawła Fontany. W latach 1730 - 32 był znowu prezesem rezydencji i nadzorował prace budowlane. Po raz trzeci przebywał w Rawie w latach 1733 - 36. W roku 1734 klasztor był już ukończony, w związku z czym podniesiony został do rangi konwentu i o. Seweryna mianowano pierwszym gwardianem. Urząd ten pełnił przez dwa lata. W tym czasie kontynuowane były prace wykończeniowe przy kościele i sporządzanie jego wystroju. Po roku przerwy przybył do Rawy po raz czwarty, tym razem już na dłużej, bo na siedem lat; w tym czasie przez rok (1738 - 39) był gwardianem. W dniu 9 czerwca 1738 r. świątynię klasztorną pod wezwaniem św. Michała Archanioła konsekrował bp chełmski Józef Eustachy Graff na Słupowie Szembek. I wreszcie po raz ostatni mieszkał w rawskim klasztorze od roku 1745 aż do śmierci, która nastąpiła 21 listopada 1748 r. Zdążył jeszcze być gwardianem w latach 1747 - 48. Od roku 1746 wchodził w skład nowoutworzonej KUSTODII RUSKIEJ pod wezwaniem Matki Bożej Bolesnej.

W życiu zakonnym odznaczał się prostotą, powagą, pobożnością i pokorą, gorliwie i rzetelnie wypełniał powierzone mu obowiązki… w sposób szczególny zasłużony przy budowie i przyozdabianiu klasztoru rawskiego… (z nekrologu).