25 stycznia

ZABITY KŁONICAMI… o. STEFAN SKUPIŃSKI

Antoni Skupiński, w zakonie o. Stefan, urodził się w Turowie k. Wielunia w roku 1834. Mając lat siedemnaście wstąpił do REFORMATÓW PROWINCJI WIELKOPOLSKIEJ w Wieluniu. Studiował w Lutomiersku i Warszawie, gdzie 1 listopada 1857 r. otrzymał święcenia kapłańskie. Pracował w sanktuarium w Miedniewicach jako wikary klasztoru oraz w Szczawinie Kościelnym.

Z relacji dotyczących jego działalności w Powstaniu i okoliczności śmierci (różniących się między sobą) wynika, że był zaangażowany w werbowanie mężczyzn do oddziału powstańczego (wg niektórych sam ten oddział organizował). W Sannikach k. Gostynina na Mazowszu udało się skłonić do wstąpienia w szeregi walczących wielu młodych pracowników miejscowej cukrowni. Diametralnie inną postawę wobec tego zrywu niepodległościowego przyjęli chłopi z pobliskich wsi. Zabita została nożem kobieta, która nie chciała zdradzić, gdzie ukrył się jej mąż, spalono dom, stodołę. W pierwszych relacjach, także i w prasie codziennej, obwiniony o te przestępstwa był o. Stefan, bardziej rzetelne śledztwo wykazało winę kogoś innego. Niestety, oburzeni chłopi już następnego dnia dokonali samosądu na zakonniku, pozbawiając go życia kłonicami (drewnianymi drążkami, elementami wozu konnego)… Miało to miejsce 24 lub 25 stycznia 1863 r. w folwarku Krubin w połowie drogi pomiędzy Sannikami i Lwówkiem… (druga data wg archiwaliów zakonnych)…