31 października

… ZA ROSYJSKIE PIENIĄDZE KOŚCIÓŁ I KLASZTOR NA GRECKIEJ WYSPIE ODNOWIŁ… o. SZYMON WILCZYŃSKI

Jan Wilczyński, w zakonie o. Szymon, urodził się Tuczępach k. Stopnicy 13 kwietnia 1837 roku; szkołę powiatową kończył w Pińczowie (w jednym i drugim mieście znajdowały się klasztory REFORMATÓW MAŁOPOLSKICH)… a jednak, z bliżej nieznanych przyczyn, wstąpił do tegoż zakonu w PROWINCJI WIELKOPOLSKIEJ… Nowicjat rozpoczął 13 czerwca 1858 r. w Szczawinie Kościelnym. Rok później złożył śluby czasowe. Uzupełniał wykształcenie średnie w Kaliszu i Lutomiersku, filozofię i teologię studiował w Kaliszu i Brzezinach. Profesję uroczystą złożył 14 października 1862, święcenia kapłańskie otrzymał 12 lutego 1863 r. W chwili kasaty zakonów w listopadzie 1864 r. należał do wspólnoty konwentu brzezińskiego i wraz z nią został deportowany do klasztoru etatowego w Lutomiersku. Rok później podjął decyzję o wyjeździe poza granice Cesarstwa Rosyjskiego. W zamian za to władze rządowe przyznały mu dożywotnia pensję w wysokości 100 rubli rocznie.

Dnia 15 lutego 1866 r. przybył do Kustodii Ziemi Świętej. Był najpierw wikariuszem klasztoru przy Bazylice Narodzenia Pańskiego w Betlejem, później duszpasterzem Słowian w parafii św. Katarzyny w Aleksandrii. W grudniu 1875 opuścił Aleksandrię i w maju roku następnego rozpoczął pracę w Prefekturze Apostolskiej z siedzibą w Konstantynopolu (Stambule, w Turcji). Pracował jako duszpasterz w Smyrnie i pobliskim Burnabacie. Od listopada 1884 do sierpnia 1886 przebywał znowu w KUSTODII ZIEMI ŚWIĘTEJ, tym razem w klasztorze Krzyża Świętego w Nikozji na Cyprze, po czym powrócił do PREFEKTURY KONSTANTYNOPOLITAŃSKIEJ. Pracował na wyspie Tinos w archipelagu Cyklad na morzu Egejskim (w tym czasie już pod panowaniem greckim), w miejscowości San Nicolo, gdzie za pensję otrzymywaną od rządu rosyjskiego odnowił kościół i klasztor. Tam też zmarł 31 października 1895 r.