23 stycznia
O. ŁUKASZ GĄSTALSKI, ZESŁANIEC SYBERYJSKI…
Karol Gąstalski (Gonstalski), s. Mikołaja i Małgorzaty z Konopackich, urodził się 12 lipca 1823 r. w Prusinowicach Wielkich (gubernia warszawska, powiat sieradzki, gmina Lutomiersk); dwa dni później został ochrzczony w kościele parafialnym w Mikołajewicach. Po ukończeniu szkoły elementarnej i osiągnięciu wymaganego wieku wstąpił do REFORMATÓW PROWINCJI WIELKOPOLSKIEJ i 18 października 1843 r. rozpoczął nowicjat w klasztorze wieluńskim. Patron owego dnia, św. Łukasz Ewangelista, został tez patronem jego życia zakonnego. Rok później, 19 października, złożył śluby proste; po trzech kolejnych, także w Wieluniu – uroczyste.
Studiował (do roku 1852) w klasztorach: brzezińskim, miedniewickim, kaliskim i warszawskim. Święcenia kapłańskie otrzymał 22 września 1850 r. w Warszawie. Był kaznodzieją w Choczu, Szczawinie Kościelnym i Lutomiersku; wikarym w Wieluniu, gwardianem w Miedniewicach (1857 - 58) i Szczawinie (1858 - 59).
Za bliską współpracę z powstańcami styczniowymi decyzją Namiestnika Królestwa Polskiego z dnia 20 lutego 1865 r. pozbawiony został praw obywatelskich i zesłany na Syberię. Nie wiadomo dokładnie gdzie i na czym owa współpraca i wspieranie powstańców polegały… W momencie wybuchu powstania mieszkał w Choczu jako kaznodzieja, od połowy 1863 w Lutomiersku (kaznodzieja niedzielny); później w Koninie… Po kasacie klasztoru konińskiego, mieszkający w nim zakonnicy deportowani zostali do Kalisza…
Według opracowań rosyjskojęzycznych o. Łukasz w lutym roku 1866 przybył do Irkucka; po kilku dniach odprawiony został do pobliskiej Tunki, wioski w Buriacji, miejsca zesłania 145. polskich kapłanów. Mieszkał tam przez siedem lat… W 1873 przetransportowano go do Archangielska, skąd wkrótce do miejscowości Chołmogory. W czerwcu następnego roku zwolniony został spod nadzoru policyjnego. Wzorem wielu duchownych towarzyszy niedoli, którym władze nie pozwolił powrócić w ojczyste strony, skierował swoje kroki do Kurlandii (dzisiejszej Łotwy) i zamieszkał w miasteczku Schönberg (dziś Skaistkalne, na samej granicy z Litwą). Tam zmarł 23 stycznia 1880 r.
